உள்ளூராட்சிகளில் பணிபுரியும் துப்புரவு தொழிலாளர்களில் கிட்டத்தட்ட 90% பேர் தலித்துகளாக இருக்கின்றனர். இடஒதுக்கீடு முறை பின்பற்றும் நிலையிலும், கிராமங்களைச் சேர்ந்த தலித்களுக்கு உயர் கல்வி நிறுவனங்கள் மற்றும் தொழில் நுட்ப நிறுவனங்களில் வாய்ப்பு மறுக்கப்படும் நிலையே உள்ளது. இதுவரையில் கிராமங்களில் 10 சதவீதம் தலித்கள் மட்டுமே வளர்ச்சி அடைந்த நிலையில், மீதமுள்ள 90 சதவீதம் பேர் எவ்வித முன்னேற்றமும் இல்லாமல் கிராமங்களிலேயே உள்ளனர். பழங்குடி மக்களின் நிலையும் படுமோசமாகவே உள்ளது.
அரசியலமைப்புச் சட்டம் பல்வேறு மதங்களைச் சேர்ந்த வகுப்பினருக்கு இடஒதுக்கீடு அளிக்கிறது. இடஒதுக்கீடு இருந்தும்கூட, அதை முழுமையாகப் பயன்படுத்த இயலாமல் பின்தங்கிய சமூகங்கள் இருந்துவருகிறது. சிறுபான்மையினரும், தலித்துகளும், பழங்குடியினரும் தங்களது எண்ணிக்கைக்குத் தக்க வாய்ப்பை கல்வியிலும் வேலை வாய்ப்பிலும் ஓரளவுகூட பெறவில்லை. மிக மிகப் பின்தங்கிய நிலையில்தான் உள்ளனர். இடஒதுக்கீடும் இல்லாமல் போனால் இவர்களது நிலைமை என்னவாகும்!
பின்தங்கியவர்கள் முன்னேறும் வரை இடஒதுக்கீடு முறை நிச்சயமாக இருக்கவேண்டும். 50 விழுக்காட்டிற்கும் மேல் உள்ள பிற்படுத்தப்பட்ட மக்களுக்கு 27 சதவிகிதம் இடம் ஒதுக்கினால் என்ன தவறு?
சாதி, மத அடிப்படையில் அல்லாமல் பொருளாதார அடிப்படையில் creamy layer முறை மூலம் இடஒதுக்கீடு தரலாமே என சிலர் வைக்கும் வாதம் அபத்தமானது. காரணம், பிறப்பின் அடிப்படையில் சில சமூகங்கள் கீழ்நிலைக்கு தள்ளப்பட்டுள்ளன. ஆகையால், பொருளாதாரக் கண்ணோட்டத்தில் இதை அணுகுவது ஒருவகை மோசடி. ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் சமூக அந்தஸ்தையும் இருப்பையும் உறுதி செய்வதே முதன்மையானது. பொருளாதார முன்னேற்றமும் அதை ஒட்டியே வரவேண்டும்.
'சாதி வேண்டாம் என ஒருபுறம் கூறிவிட்டு சாதி அடிப்படையில் இடஒதுக்கீடு கேட்கிறீர்களே' என்று சிலர் அப்பாவித்தனமாக கேட்கின்றனர். குறிப்பிட்ட ஒரு சாதி அடையாளத்தால் தானே அந்தச் சமூகத்தினர் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள். எந்தச் சாதி அடையாளத்தால் அவர்கள் பாதிக்கப்பட்டார்களோ அதே பெயரைக் கொண்டுதானே அவர்களை அடையாளப்படுத்த முடியும். வேறெப்படி அடையாளப்படுத்த முடியும்!
சச்சார் கமிட்டியின் அறிக்கையில் முஸ்லிம்கள் எப்படியெல்லாம் புறந்தள்ளப்படுகிறார்கள் என்பது சுட்டிக்காட்டப்பட்டுள்ளது. படித்து முடித்த பின் வேலை தேடும்போதும் முஸ்லிம் அடையாளம் ஒரு பிரச்னையாகி விடுகிறது, இராணுவம் போன்ற துறைகளில் முஸ்லிம்களுக்கு இடமில்லாமல் போவது ஓர் எழுதப்படாத விதியாகிறது. வெறுப்பு அரசியலும், காவல்துறையும் ஊடகங்களும் கட்டமைக்கும் பயங்கரவாதப் பிம்பமும் முஸ்லிம்கள் அதிகாரம் பெறுவதற்குப் பெருந்தடையாகி விடுகின்றன.
ஒடுக்கப்பட்டவர்களும் சிறுபான்மையினரும் சந்திக்கும் பிரச்னைகளில் கால் பங்காவது குஜராத் பட்டேல் சமூகம் சந்தித்திருக்குமா?
"தகுதி, திறமை" என்கிற மாய சொற்களைக் கொண்டு பாதிக்கப்பட்ட மக்களின் இடஒதுக்கீட்டை ரத்து செய்யவேண்டுமென சிலர் அறியாமையில் சொல்கின்றனர். தலித்களும் முஸ்லிம்களும் எதிர்கொள்ளும் நெருக்கடிகளையும், புறந்தள்ளப்பட்டதன் வலியையும் இந்தச் சொற்களுக்குப் பின்னால் மறைக்கப்பார்க்கிறார்களோ எனும் ஐயம்தான் எழுகிறது.
இங்கே ஒரு மிக முக்கியமான ஒன்றை சொல்லியாக வேண்டும். குஜராத் படேல்கள் முற்படுத்தப்பட்ட சமூகமே. இருப்பினும், அவர்கள் எல்லாரையும் ஒரே மாதிரி வகைப்படுத்த முடியாது. 13 ஆண்டுகள் குஜராத்தை மோடி ஆட்சி செய்தபோது, அவர் கடைப்பிடித்த தவறான பொருளாதாரக் கொள்கைகள் காரணமாக நிறைய பிரச்னைகளை படேல் இனத்தவர்கள் சந்தித்துள்ளனர்.
*கடந்த 10 ஆண்டுகளில் 60,000 சிறிய மற்றும் நடுத்தர ஆலைகள் மூடப்பட்டுள்ளன. இதில் பெரும்பாலானவை படேல்களுக்குச் சொந்தமானவை.
*கீழ்மட்டத்தில் உள்ள படேல்கள் மாத ஊதியமாக ரூ.7,500 மட்டுமே பெறுகின்றனர். மேலும், நிரந்தரமற்ற அரசுப் பணிகளில் அவர்கள் உள்ளனர்.
*வெளிநாடுகளில் பொருளாதார நெருக்கடி ஏற்பட்டிருப்பதால் படேல்களின் வைரத் தொழிலும் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறது. சூரத்தில் பல சிறிய ஆலைகள் மூடப்பட்டுள்ளன.
இப்படி படேல் சாதியினரின் இன்னொரு புறத்தையும் நாம் கவனத்தில் கொள்ளவேண்டும். தாம் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறோம் என்பதை படேல் சமூகத்தினர் நன்கு உணர்கின்றனர். ஆனால், இந்நிலைக்கு ஆளானதற்கான காரணம், முதலாளிகளுக்கு சாதகமான பாஜக அரசு பின்பற்றிவரும் பொருளாதாரக் கொள்கையே என்பதை உணரவில்லை. அரசுத் துறைகள் தனியார்மயமாவதால் உண்டாகும் தீங்கையும் அவர்கள் புரிந்துகொள்ளவில்லை. மாறாக, இடஒதுக்கீடுதான் எல்லாவற்றுக்கும் காரணம் என அவர்கள் எண்ணுகின்றனர். அவர்களின் அறியாமை வகுப்புவாத சக்திகளுக்கு சாதகமாகிவிட்டது. உண்மையில், அவர்கள் போராடவேண்டியது அரசின் பொருளாதாரக் கொள்கையை எதிர்த்துத்தான்.
குஜராத்தில் போராடுவோரிடமும் அதற்காக குரல் கொடுக்கும் உயர் சாதியினரிடமும் ஒன்றை அவதானிக்க முடிகிறது. காலங்காலமாக தம் சமூகம் அனுபவித்தவற்றில், இனி ஒடுக்கப்பட்டவர்களுக்கும் சிறுபான்மை மக்களுக்கும் வாய்ப்பு கிடைத்துவிடுமோ எனும் காழ்ப்புணர்வு வெளிப்படையாக தெரிகிறது.
படேல் இனத்தவர்களின் போராட்டத்தை இந்துத்துவ அமைப்புகள் வரவேற்பதோடு, அதை ஊக்குவிக்கிறார்கள். அத்தோடு, தம் செயல் திட்டத்தை கட்சிதமாக நிறைவேற்றிவிட முயற்சி செய்கிறார்கள்.
குஜராத் படேல் சாதியினரின் போராட்டத்தை வழிநடத்தும் ஹர்திக் படேல் சொல்கிறார், 'சர்தார் வல்லபாய் படேல், பால் தாக்ரே வழியே என் வழி' என்று. இந்தப் போராட்டமெல்லாம் இந்துத்துவ அமைப்புகளின் திட்டத்தை நிறுவுவதற்கே ஒருங்கிணைக்கப் படுகின்றன என்பதற்கு ஹர்திக் சொன்ன இவ்வார்த்தை ஒன்றே போதுமானது. படேல் இனத்தவர்கள் எப்படி ஒன்றிணைக்கப்படுகிறார்கள் என்பதையும் இதனூடாக ஊகிக்க முடிகிறது.
பாஜக-வின் வாக்கு வங்கியாக படேல்கள் பல ஆண்டுகளாக இருந்துவரும் நிலையில், படேல்களின் போராட்டத்திற்கு குஜராத் அரசு மறைமுகமாக ஆதரவு கொடுத்து வருகிறது எனும் குற்றச்சாட்டும் சொல்லப்படுகிறது. அதற்கு நிறைய ஆதாரங்களும் முன்வைக்கப்பட்டுள்ளன என்பது கவனத்திற்கு உரியது.
ஹரியானாவைச் சார்ந்த ஜாட் சாதியினரும் குஜராத் படேல்களின் போராட்டத்திற்கு ஆதரவு தெரிவித்துள்ளனர். அவர்களும் இடஒதுக்கீடு கேட்கும் உயர் சாதியினரே. ராஜஸ்தானிலும், உ.பி-யிலும் அவர்களுக்கு இடஒதுக்கீடு கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. குஜ்ஜார், குர்மிஸ் போன்ற உயர் சாதியினரையும் ஒன்றிணைத்து போராடப் போவதாகவும், இந்தியா முழுவதும் போராட்டத்தை முன்னெடுக்க உள்ளதாகவும் ஹர்திக் படேல் மிரட்டல் விடுத்துள்ளார்.
சமூகநீதிக் கோட்பாடான இடஒதுக்கீட்டை முடிவுக்கு கொண்டு வருவதற்கு சங்கப் பரிவாரங்கள் முனைப்பாக செயல்படுகின்றன. இச்சமயத்தில், நாம் விழிப்போடு இருப்பதோடு மக்களுக்கு இதைப் பற்றிய விழிப்பு உணர்வைக் கொண்டு வரவேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டிருக்கிறது.
- நாகூர் ரிஸ்வான்
விவரங்கள்
எழுத்தாளர்: நாகூர் ரிஸ்வான்
தாய்ப் பிரிவு: சமூகம் - இலக்கியம்
பிரிவு: கட்டுரைகள்
வெளியிடப்பட்டது: 08 செப்டம்பர் 2015
நன்றி : http://keetru.com/index.php/2014-03-08-04-35-27/2014-03-08-12-18-14/29133-2015-09-08-04-07-31
